Gerçek anlamda rezalet. Çalışanlar bir türlü susmuyor, içeride millet dır dır konuşuyor ancak bir kişiyi uyarmıyorlar. Dakika başı millet ayakta, bir kız grubu masaları resmen esir almış gibi. Her zaman o masalarda kalem kağıt ile dolu ancak hep koridorda bağıra çağıra sohbet muhabbet ediyorlar. Akşam vakitlerinde kütüphane boş iken deneme çözüyorum diyorum, çalışanların sohbetinden odaklanamıyorum. Karşımda eleman tabak çanak getirmiş, yemek yiyor.(tabak ve kaşığın öyle sessiz bi ortamda yaptığı ses ve bozduğu dikkati yaşayanlar bilir) Ellerinde market poşetleri ve ambalajlı ürünlerle içeride hışırtı yapıyorlar ama öyle yemek amacıyla değil, deneme çözerken çubuk kraker yiyorlar. Akıl alır gibi değil, resmen devletin kaynaklarını boş yere kullanmak. Bu koridordaki ses çok yüksek ve yankı yapıyor, bunu bile sağlamıyor çalışanlar. İçeride devamlı bir sohbet içerisindeler. kısacası çalışanlar devlet malı deniz yemeyen keriz mantığıyla çalışıyorlar kütüphanede çalıştıklarının farkında bile değiller.
