Üç yıl aynı ofis ve masayı paylaştığım çok yakın bir arkadaşımı burada defnettik bugün. Çok üzüldüm çok da üzüleceğim. Unutmak mümkün değil. Çok güzel günler geçirdik. Güzel anılar biriktirdik. Ama bugün her şey yarıda kaldı. Her şey... Hayat bu işte... Hiç sebep yokken aniden beklenmedik bir yaşta, beklenmedik bir anda beklenmedik bir dostumuzu uğurluyoruz. Belki de geride kalan dostlarımız da bir gün aynı şekilde bizi uğurlayacak. Ah şu Zincirlikuyu... Bir kez sadece bir kez müsaade etse bağrında yatanlara... Dese ki hadi bir kez son kez seslenin geride bıraktıklarınıza... Acaba dostlarınız size ne derdi? Bunu düşünmek lazım. Zincirlikuyu denince aklıma hep ibret gelir. Final gelir son gelir. İnsanı dengeye oturtan, toparlayan bir mesajı var. O mezar taşlarının dili her gün dirilere sessiz sessiz bir şey fısıldıyor. İlgisi olanlar duyuyor alıyor. Gerisi biraz aşağıdaki o kalabalık Metrobüs Durağında kalabalık ve gürültü içimde akıyor hayatı yatağında. Kimseyi dünyalık için kırmayın.

Huzur huzur huzur...
Ölmüşlerimizin dilerim huzurla yattığı mezarlık. Her zaman bakımlı, ağaçların arasında, ulaşımı kolay. Bu mezarlıkta giriş bölümünden çiçek temin edilebilir. Ayrıca içeride ki görevliler tarafından mezarlık bakımı hizmeti de alabilirsiniz. Yakınlarınızı ziyarete gittiğinizde, Safiye Ayla, Nejat Uygur, Ayhan Işık ve Sevgili Kemal Sunal'ın kabirlerini de ziyaret edebilirsiniz... dilerim tüm Ölmüşlerimizin ruhları şad olsun...