Bir iş görüşmesine gelmiştim.Bir önceki geceden küçük kardeşim rahatsız olduğu için gece boyu 1-2 saat anca uyumuştum ve konum bana çok uzaktı annemin bir arkadaşından beni getirmesini rica etmiştim ikimizinde şoförlüğü iyi olmadığı için uykusuz ve zar zor gelmiştik. Üstümdeki bi önceki günün uyukusuzluğu ve alıklığı vardı biraz heycanlıydım açıkcası. Görüşmeye katıldım son çalıştığınız yerden neden ayrıldınız sorusu yöneltildi çünkü 1 hafta çalışmıştım haklı olarak. Bende işin bana uygun olmadığından ve sürekli aynı yerde çalışmak zorunda bırakıldığımdan bahsettim ve sonrasında hanımefendi bana nasihat vermeye başladı yaşımın çok küçük olduğunu eski iş yerimi kötüleyerek kendimi yüceltemeyeceğimi söyledi. 3 yıl sigortasız 3 yıl sigortalı olmak üzere 6 yıl iş tecrübem vardı halbuki. Nasihattan hiç hoşlanmam o an bi kal geldi ve kendimi ifade edemedim neredeyse bir aydır her gece içim içimi yedi o kadar özgüvenim düştü ki ben bir daha iş görüşmesine gidemedim. Sonra neyi eksik söylediğimi düşündüm. Son çalıştığım fabrikaya kalite kontrolcü olarak işe alındım evet fakat beni üretimde ayıklama diye bir yere verdiler herhalde burda başlangıç yapacağım diye düşündüm çünkü konuştuğumuz iş bu değildi benden istedikleri şartların hiç biri bu iş için gerekli değildi şaşırdım. Bir hafta bekledim ikinci haftanın başında sorumlumuza ben hep burdamı çalışacağım yoksa kaliteye geçecekmiyim dedim oda kalitede açık olmadığını üretimde çalışacağımı fakat sigortama kalite kontrolcü olarak işlendiğini söyledi üretimde yaptığım iş bana gelecek vaadetseydi kendimi geliştirebileceğim bir iş olsaydı çalışmaya devam ederdim fakat görüştüğümüz iş bu değildi bende bu sebeple iş’ten ayrıldım. O an hem uykusuzluk hem heyecan hemde nasihat dinlemenin rahatsızlığı ve küçük görülmenin özgüvensizliğiyle kendimi ifade edemedim. Artık gece uyuyamıyorum sürekli aklıma geliyor kendimi bu şekilde ifade edersem artık uyuyabileceğimi düşünüyorum. Özgüvenimi yok ettiğiniz için teşekkür ederim. Saygılar…
