Osman Bey,
Bu yazıyı öfke ve acımızı hafiflettikten sonra aklı selim bir şekilde yazmayı uygun bulduk. Çünkü siz yaptığınız/yapmadığınız müdahale ve yönlendirmelerinizi gerçekçi ve adil bir şekilde kabullenerek, öfke ve acımıza vermeyin ve sorumluluk ve vicdan azabını tam olarak hissedin diye(tabii vicdan sahibiyseniz).10 Eylül Pazar günü yavrumuz Maysayı yüksekten düşme(4.kat) olarak size getirmiştik. Empatiden yoksun, buz gibi tavrınız zaten bizi fazlasıyla rahatsız etti ve rahatlatmamıştı. İlk müdahaleyi(kanama durdurucu ilaç, diüretik yaptıktan sonra), ne yapmamız gerektiğini sorduğumuzda, ısrarla müşahadeden bahsettiniz. "Saat akşam 10'a kadar burada sonrasında gece açık olan bir kliniğe(gözlem için) göndereceğinizi söylediniz. Biz kırık ve iç kanamayı sorduğumuzda; kırık için film çekebiliceğini(ki kırık açısından bebeğimin hareketleri gayet rahat olmasın rağmen-para için), iç kanama için yarın biyokimya bakacağınızı belirttiniz. Eşim ısrarla iç kanama için bişeyler yapmamız gerektiğinden bahsederken siz halâ, yarına kadar gözlem altında tutup yarın biyokimya bakacağınızı belirttiniz. Mannitol takıp 5 saat geçirdiniz.
Veee bize sürekli müşahede vurgusu yaparak zaman kaybettirdiniz. Oysa yapmanız gerekeni, yani bir yüksekten düşme vakasında acili olan ve bahsettiğiniz biyokimya ve ultrason bakabilecek klinik veya hastaneye sevketmediniz, yönlendirmediniz. Sanki acil vaka değilmiş, kendiniz yarın biyokimya bakarak iç kanamayı(vaktin geçmesinin önemi yokmuş gibi) tespit edeceğinizi belirtip durdunuz. Oysa deseniz ki "beyefendi ben ilk müdahaleyi yaptım, ne olur ne olmaz yüksekten düşme vakası bu. Siz bir an önce biyokimya ve ultrason bakılabilecek bir merkeze gidin deseniz bebeğimiz kurtulmuştu. Sürekli zihnimize ve nazarımıza verdiğiniz, "gerekli müdahaleyi yaptım, gözlem altında(saat 10'a kadar burada, sabaha kadar da başka bir klnikte) tutarız, yarın da biyokimyaya bakarız" şeklindeki konuşmanızla durumun stabil olduğu algısı bizi başka bir yere göndermemeniz büyük bir hata ve ihmaldi.
Neticede ihmal ve sorumsuzluk zinciri ile(en büyük ve başlangıcında sizin bulunduğunuz) bebeğimizi iç organ hasarından, idrar kesesi yıtığı ve karaciğer hasarı nedeniyle kaybettik 😥.
Çektiği her acı, bulantıları, kusmaları gözümünüzün önünde her yaşadığı ve sonunda yavrumun canıyla ödemesine kesinlikle siz sebepsiniz. Ve biz bu duruma, şu an bebeğim hayatta olabilirdi düşüncesiyle kahroluyoruz.Eşimin, çocuklarımın ve benim tarifi yok yaşadıklarımızın. Okullar açıldı, çocuklarım kafayı toparlayamıyorlar, eşim evde çok kötü durumda. Bebeğimin bütün yaşadıkları üzerine onu kaybetmemiz ve şu an yokluğu bizi kahrediyor, acımızın tarifi yok
Bizi basit bir anlık yönlendirme ve sevkle, bebeğimizin hayatı kurtulacaktı. Hem bir cânın ölümüne sebep oldunuz, hem de bizim hem yüreğimizi ve ciğerimizi yaktınız. Hakkımızı asla helal etmeyeceğiz. Yazıklar olsun size.
