19. yüzyıl’da inşa edilmiş bir dokuma fabrikasıdır. Başlangıçta Madam Brotte tarafından alınan yapı, sonra Yahudi asıllı bir Fransız olan Mösyö Romangal’ın mülkiyetine geçmiştir. Yapı, bir dönem Fransız Konsolosluğu olarak da kullanılmış. 1938’de ise Mösyö Romangal tarafından Turgut Yılmazipek’in babası Faik Yılmazipek’e satılarak ipek üretimi devam ettirilmiştir. Şu an da ilgilenilmesi gerekli bir yapı durumunda.