19. yüzyıl’da inşa edilmiş bir dokuma fabrikasıdır. Başlangıçta Madam Brotte tarafından alınan yapı, sonra Yahudi asıllı bir Fransız olan Mösyö Romangal’ın mülkiyetine geçmiştir. Yapı, bir dönem Fransız Konsolosluğu olarak da kullanılmış. 1938’de ise Mösyö Romangal tarafından Turgut Yılmazipek’in babası Faik Yılmazipek’e satılarak ipek üretimi devam ettirilmiştir. Şu an da ilgilenilmesi gerekli bir yapı durumunda.

Ben çocukken bu fabrika aktif çalışıyordu. 1987 de bu mahalleye tasinmistik 1990 ların başından bahsediyorum. Ipekcilik galiba tarih oluyor. Fabrikalar müze olduğuna göre...