Ahmet Hoca ile ne yazık ki babamın hastalığı vesilesiyle tanıştık. Çok geç kalınmış, metastaz yapmış 4. evre akciğer kanserine çare arıyorduk. Tedaviye başka bir hastanede, başka bir doktorla başladık; sonrasında Ahmet Hoca’yı tanıdık.
Ne yazık ki babamı kaybettik.. “Keşke en başında Ahmet Hoca’yı tanısaydık,” diyoruz.
Durumumuz çok ciddi ve umutların tükenmeye başladığı bir noktadaydı. Ahmet Hoca bize hem gerçekleri açıkça söyledi hem de hiçbir zaman umudumuzu kırmadı. Hastasına ve hasta yakınına yaklaşımıyla, sadece iyi bir doktor değil, aynı zamanda çok iyi bir insan olduğunu gösterdi.
Hastasını önemseyen, süreci en ince ayrıntısına kadar takip eden, içten, ilgili ve dürüst bir hekim. Onun gibi doktorlar hep var olsun. Allah, onun gibi insanları başımızdan eksik etmesin.