Herkesin hikayesi kendine göre zorludur, meşakkatli bir yoldur.. benimki en başında fetüsü büyütmeye çalışırken içi su dolu her an patlamaya hazır bir kisti büyütmekle başladı. Her ay düzenli takipler ilaçlar.. biz her muayene sırasında bebişten önce kistin önce büyüdüğünü sonra ise adım adım küçülüp gittiğini konuştuk. Tam oh artık her şey yolunda derken! 29.haftada erken doğum riskiyle yatışım yapıldı.. ama çok erkendi.Bir hafta sonra evden takiple devam ettik. İşte burada tecrübe, bilgi her şey bir kenara bir de hastayı motive etme gücü bir kez daha hocama kalmıştı ki, en başından beri yaptığı gibi sırtına bir de bu yükü yüklemiştik. Her aradığımda, her mesajımda ulaştım. Bazen anında bazen bir saat sonra ama hiç ilgisiz bırakmadı. Her gördüğümde gülüşü ile beni motive ettiği gibi bebişi de etmiş olacak ki 29 haftalık gebeliği önce haftalık sonra iki haftalık kontrollerle hiç beklemediğimiz benim ihtimal bile vermediğim 38.haftaya kadar getirdi. Evet Allahın takdiri ayrı, ama hocamızın başarısını es geçemeyeceğim! Ters gelmek isteyen oğluma mecburi sezeryanla ‘05.05.25’ sağlıklı bir şekilde kavuştum. Emeklerinize ve güler yüzünüze sağlık..
