Hayatımda ilk defa yorum yapma gereği duydum . Doğayla iç içe mantığını tam anlayamamış olsalar gerek kokteylemizi içip dinlenirken üzerimize at koşarken bulduk kendimizi. Daha öncesinde arkadaşımı alandaki köpek dişledi ve ısırdı. Hayvansever insanlar olduğumuz için köpeğin kendini oyalayacağı bi oyuncak bir şişe vs sorduğumuzda “alkol var sadece “ cevabını aldık. Aşısını sorduğumuzda yine bilmiyoruz ilgilenmiyoruz tarzı bir cevap aldık. Bu olayın üzerine etrafta at koşturması da cabası oldu. Bu durumla alakalı ne yapabiliriz diye sorunca yine dalga geçer gibi” arkasında durmayın yeter “ dendi. Cidden komedi . Kafa dinlemek için gittiğimiz yerde sürekli diken üstündeydik

Tam anlamıyla büyük bir hayal kırıklığı.

Aylardır dört gözle beklediğim, Halil Sezai’nin sahne alacağı 19 Temmuz Cem Adrian konseri için onca plan yaptım, 7 saat yol geldik. Özellikle erkek arkadaşıma sürpriz yapmak, çok uzun zamandır hayalini kurduğu Halil Sezai ile tanışmasını sağlamak için her detayı düşünmüştüm. Organizasyon tarafı başta oldukça ilgiliydi, “Elbette tanıştırırız, erkenden alana gelin” gibi sözler verildi. Ancak yaşadığımız gerçeklik tam bir fiyaskoydu.

Mekan sosyal medyada nasıl parlatılmış bilmiyorum ama gerçek hali: eğimli bir tarla, ahır kokusu, toz toprak içinde son derece özensiz bir alan. Ege’nin, Akyaka’nın o büyülü atmosferini beklerken, karşımıza çıkan şey adeta bir köy düğünü ambiyansıydı. köy düğünü bile daha iyi kalır o derece.

Sahne dedikleri şey küçücük bir platform, “bistro alanı” diye tanıtılan yer ise birkaç varil.. Ayakta düzende konser denmişti ama bistro için 10 bin TL gibi akıl almaz bir rakam istenmesi tam anlamıyla şaka gibiydi. Ne sandalye var ne bistro masa hiç bir şey. Bistro alanları oturmalı, platformlu olacak en öndekiler oturabilecek sadece denmişti.

Organizatöre ulaşmak ise ayrı bir stres… Erkenden gelin dendi, ama “Halil Bey şu an uyuyor, bekleyin” yanıtını aldık. Gün boyunca ne bir netlik ne bir yönlendirme oldu. Kahvaltı mı yapalım, dinlenelim mi, bekleyelim mi? Hiçbir şey belli değildi. Üstelik o anki şartlar altında erkek arkadaşımın da hevesi tamamen kırıldı. Onun yüzündeki hayal kırıklığını görmek, benim için her şeyden daha zordu. Neyse ki anlayışlı davrandı ama ben bu kadar kötü bir ortamda ona bu hayal kırıklığını yaşattığım için kendimi çok kötü hissettim.

Tüm bu kaosa, ilgisizliğe, kötü mekana ve plansızlığa rağmen, büyük ısrarlarım sonucu Halil Sezai ile tanışmasını sağlayabildim. Hayali gerçekleşti, evet. Ama bizim için çok yıpratıcı ve stresli bir deneyim oldu.

Bu tarz organizasyonlar yapılıyorsa, katılımcının konforu, güveni ve saygısı esas alınmalı. Mekan görsellikten, düzenlemeye kadar her yönüyle tekrar ve tekrar gözden geçirilmeli. Aksi takdirde sanatçının değerine de izleyicinin emeğine de büyük haksızlık oluyor.

3 verme sebebim daha öncesinde memnum kalmış olmamdı fakat bu sefer yeni gelen at ve diğer hayvanlar olması konforu düşürdü. Hayvanları çok seven bir insanım fakat atın bağlı olmaması ve bu sırada araba sesinden dolayı üstümüze koşup biz ve diğer insanların üstüne koşması hoş değildi gericiydi,aynı şekilde köpeklerin bizi ısırması ve rahatsız etmesi de ekstraydı ve çalışanların bu konuda yardım istememize rağmen tavırlarının çok rahat ve biz böyleyiz şeklinde olması hoş değildi. Herkes az buz bir miktar ödemeden belli bir para verip oraya birazcık da olsa rahatlamaya geliyor ama diken üstündeydik . Ben de bir hizmet sektöründe çalışan olarak müşteri memnuniyeti ve rahatına daha ilgi ve alaka gösterilmesini beklerdim.