Kendileri yaşadığım mahalledeki bir orman resmen. Kimi zaman çok ıssız kimi zaman da oldukça cıvıl cıvıl görünüyor. Hep tanıdığım bir kişi gibi beliriyor zihnimde burası. Her gün yolumun üstü olması dolayısıyla ziyaret ettiğim, yüklerimi bırakabildiğim üstelik dertlerimi de dinleyen bir dost gibi. Buranın fotoğraflarını çekmeyi sıklıkla seviyorum. Sonbaharları yerinin ve göğünün yeşilden turuncuya melankolileşmesi favorim. Yine de her bir ânı farklı hissettiriyor insanı içten içe. Yaz yaklaşırken ayrı bir coşkulanır burası; piknik yapanlar, parkta oynayanlar, koşuya veya yürüyüşe çıkanlar, bisiklet ya da paten sürenler pek çok olur. Yer bulamamanız muhtemeldir. Üstelik orta kısımda su içebileceğini çeşmeler bile bulunur. Fakat sıkıntıları da geri kalmıyor. Uzun zamandan beri süregelen geceleri olan motor egzozu sesleri ve "madde" alışverişi sorununa çözüm bulunamıyor ya da aranmıyor (?). Bu sene ışıklandırmalar artırılmaya çalışılsa da bu maalesef ki verilen söze dair tam bir çözüm yolu olamadı