Çocukluğumdan kalan hatıralardan biriydi .. depremden sonra yıkıldığını görmek içimi çok acıtmıştı...
Tekrar aklıma geldi ve ne olursa olsun görmek istiyorum dedim. Ve yeni yapılan halini gördüm. Eski halinden eser kalmasa da ... yeniden aynı yerde görmek çok duygulandırdı...
Yapanların emeğine sağlık.
Evet eski halinden hiçbir şey kalmamış. Ama dediğim gibi aynı yerde makamı ziyaret edebilmek bile içimi ferahlattı...
Gözyaşları içinde ibadetimi yapıp, dualarımı ettim..
Buralarda kimler kimler dua etmedi ki... Yolcuyuz gelip geçiyoruz şu dünyada. .
Bu dünya bir pencere, her gelen bakar gider demiş ya şair..
Biz bu dünyada yalnızca misafiriz. Bunu hatırlayarak yaşamalıyız çünkü mülk sahibi yalnızca Allah'tır.
Hani bunun ilk sahibi? Kimler kaldı bu dünyada...? Neler kaldı??
Depremle her şey yıkıldı, insanlar öldü.. bizler de ölecez. O zaman ona göre yaşamalıyız..
Zarafet, birlik, beraberlik, sevgi ile....
Kendime ve ayrıca herkese .. hepimize bol okumalı, bol gezmeli, sevgiyle saygıyla nezaketle sağlıkla yaşanacak
Şükürle dolu bir hayat diliyorum.
