Oğlum 4 yaşındaydı, sene 2014. Anaokulunda "Superman" kıyafeti giyecekti. O zamanlar Şadiye Abla mefruşat dükkanında dikiş makinesinin başında tanıdım onu. Çeşitli malzemelerle kostüm oluşturduk. Sonra yine bir okul gösterisi için kostüm tasarlamıştım ama tasarımımı hayata geçiren ve ortaya sanat eseri çıkartan Güler Abla oldu. Bu sefer kızım içindi çalışmamız; balık kuyrukları dikti kalın keçeden bütün sınıfa. Sonra seneler, seneler geçti. Seneler içinde bir sürü terzilik gerektiren iş... Ben ondan hiç vazgeçemedim. O sadece bir terzi değil, bu işin hocası da çünkü. Hem sanatı eşsiz hem insanlığı. Şu an kızım 17 yaşında. Lise mezuniyeti için aldığımız elbiseyi onun usta ellerine teslim ettim bugün. Orijinal dikişinden daha sağlam, daha estetik ve daha orijinal bir dikiş yapacağını biliyorum zaten; onun sanatçı ellerinden en iyisi çıkıyor her zaman. Sadece iyi bir terziyle değil, iyi bir insanla, iyi bir ustayla ve onun o eşsiz güleryüzüyle tanışmak için bile gidin. Terzi Güler Şenoğlu, iyi ki varsın terzilerin kraliçesi.