Huzurlu ve şiirli ortamda piknik keyfi
Elmalı Ovası’nı en iyi şekilde tanıyan ve ilçeye bağlı Akçay Beldesi doğumlu şair Metin Demirtaş, ‘Hançer ve Lirik’ isimli şiir kitabında (Onur Yayınları 1. Baskı 1984) bölgeyi ‘Akçaylı Elmacıların Türküsü’ şiirinde şu şekilde anlatmış:
İlk cemreler düşer
Küçülür dağların yorganı
Uyanır uykusundan ağaçlar
Derelerde hayıt kokulu
Taze kar suları
Şıvga kızların göğüsleriyle
Kabarır ilk gözler
Açar yıldızı dal uçlarında
İlk çiçekler
Bismillah
Başlar elmacıların korkulu günleri
Hava koklanır, ayaz kollanır
Karacaoğlan düşer dillere
“Arılar da konmaz oldu pürene”
Ve de elma çiçeklerine
“Övsek mi?”
“Sövsek mi? Bu ilaçları icat edene”
Mart dokuzu geçilir
Ebrunun beşi altısı ve yedisinde
Karartır yürekleri
Tezli’den esen setçe bir yel
Fukura babam hep derdi
“Ya ondurur, ya dondurur bu Tezli’nin özgeri”
Bir bulut ağar Akdağ üstünden
Bir çöğür söken fırtına
Yandım Allah!
Gelen yağmur mu, dolu mu?
Nazlanma hadi de Allah
Doluysa
Heder olmuştur emekler
Düğünler kalır bir başka hasada
Solar sandıklarda çeyizler
Kızlar bir düğüm daha atar
Fesleğen kokan
Naftalinli bohçalarına
Cırık kuşları gelmez olur, uçar su uçmaz
Savulur ama tat vermez
Alakepeli’den esen yel
Davulcu isteksiz döver davulu
Zurna zırt der, havanın en keyifli yerinde
Al yazma Zeybeği diz vurmaz olur yere.
‘Akçaylı Elmacıların Türküsü’ isimli şiiri: Metin Demirtaş
