Hiçliğin ortasında kalmış, yıkılmaya direnen, mübade öncesinde Rumların kullandığı bir Kilise. Köy yolundan ulaşmak mümkün, şehrin baağı dışında kalıyor. Mimari olarak güzel bir yapı. Akşam üstü uğrayabildiğimiz kilise, biraz korkutucu, çok ıssız bir alanda.

Hafta sonu gezilecek yer

Bir ülkenin zenginliği nasıl yok edilir. Örneği. Tamamen yok olmadan görmek gerek.

Çok harika ve unutulmuş bir yer. Burayı keşfeden kişilerin özel insanlar olduğunu düşünüyorum.

Tarihi bir yapı fakat inanılmaz bakımsız.. İçerisi her an çökmeye müsait ayrıca aracınızla ulaşmanız gereken patika yolda karteli bırakabilirsiniz. (Biraz da içicilerin uğrak noktası gibi etrafta bol miktarda alkol şişeleri bulabilirsiniz)

İnternette 3 farklı yapım tarihi bilgisi ile karşılaştım.
Bu bilgileri paylaşan insanların zahmet edip hangi padişah hangi dönemdedir diye bakmadan nasıl sallamasyon konuştuklarını bir kere daha görmüş oldum ve internet denilen bilgi çöplüğünü de.
1. Bilgi de 1836 1. Abdülhamid zamanında olduğu yazıyor 1. Abdülhamid 1730 larda hüküm süren bir padişah
2. Bilgi 1868 de 2. Abdülhamid diyor buda yanlış o dönem sultan Abdülaziz dönemi
3. Bilgi bana en mantıklı gelen
"1896’da inşa edilen kilise, mübadeleden sonra camiye çevrildi. 1948’de Germiyan köyüne yeni bir cami yapılmasıyla kilise okula dönüştürüldü. 1960 yılındaki toprak kayması sebebiyle köy başka bir yere taşınınca yapı boş ve bakımsız kalarak büyük zarar gördü. 1995 yılında yapı tescillenmiştir."
Fakat bunun da ne kadar net olduğu illaki meçhul çünkü kilisenin üstünde kitabe tarafında gayet yakın bir dönemin tarihi vardı yakın fotoğrafı çekmiştim silinmiş 1945 civarı o yüzden bilinen şu mübadeleden sonra terk edildi toprak kaymasıyla köy taşınınca bu hale geldi.

Güzel bir kilise ve coğrafya. Eskiden kalabalık nüfuslu yerleşim yeriymiş. Hala kilise etrafında evlerin izlerini görmek mümkün.

Harabe olmuş kargaların yuvası haline gelmiş ön kısmında 1945 yılı yazılı o zamanlarda restore edilmiş ama sonrası perişan halde

Şuan harabe, kuşların yuvası olmuş.

Atıl durumda kalmış bir kilise. Her gittiğinizde içeride içki içen birilerine rastlamanız mümkün.
Kilisenin arkasında yer alan din adamlarını gömülü olduğu alan ise dozerler ile defineciler tarafından paramparça edilmiş. Mezarlık vs kalmamış tabi. İnsan boyu otlar mevcut.

Öncelikle merhaba arkadaşlar, yakınımızda kilise ve benzeri yapılar sorgularken burayı gördük ve uğramak istedik. Değirmenköy’de bulunuyor yapı, yol düz gidiyor fakat sol tarafta çeşmenin yanından ilerlemeniz gerekli. Biraz ilerledikten sonra zaten hafiften çatısını görüyorsunuz. Buraya gelenler için aynı hissiyatı verir mi bilmiyorum ama gittiğim çoğu yerden farklı açıkçası bıraktığı etki enerjisi bana inanılmaz geldi. Burayı görmek demek benim için o döneme gitmek gibi oldu. Bir astral seyahattı benim ki bitsinde istemedim. Tabi bu hisler bitsin istemem lakin kafamı kurcalayan şeylerde yok değil. Mesela insan yaşanmışlıkları nasıl olurda böylesine harap edilebilir. Restorasyon zor mu, korumak için önlem almak zararlı mı çıkarır? Gözlerimi yumup dokundum o duvarlara, kolonlara “hey gidi, acaba şuan avucumun temas ettiği yerlere daha önce kaç kişi dokundu, kaç kişi ağladı kaç kişi mutlu oldu bu çatı altında? Hiç bir taşı kaldırayım da altın bulayım demedim, asla dememde! Peki niye, neden bu çukurlar bu saçma sapan karalamalar, zararlar, ziyanlar… Kültürsüzlük, kimliksizlik, vicdansızlık. Başkaca kurulacak cümlem yok.
Bilmem inanır mısınız fakat ziyaretimizin gecesinde rüyamda kendimi burada gördüm. Tersine dünya güllük gülistanlık kilise ise inanılmaz derecede sağlam ve ihtişamlı halde. Ama inanmak istiyorum, umarım insanların yaşanmışlıklarına daha fazla hakaret edilmez ve bir şekilde artık korunulması gerekilen bir alan olur. Orası sizin pornografik itiraflarınızın, içki şişelerinin veya delik deşik edebileceğiniz bir yer değil, olmamalı!

Geçmiş bizim, gelecek gibi
Sevgiler.

Çok guzel bir yapı hayran kaldım dikkatli gezilmesi gerekir çok dökük tarihi miras güçlendirilmesi gereken bir yer