Yukarıkaraman’da rüzgar ağır,
Sessiz taşlarda hatıralar sağır.
Güz yağmurlarıyla 25 Eylül günü,
Göçüp giden babaannem, özlemin çağır.

Dağların eteğinde fısıltın var,
Her yaprak düşüşü bir hatıra kadar.
Dualar yükselir toprağa doğru,
Sensiz her sabah biraz daha yar.