1996 yılınının başında çekirge devlet hastanesindeyken gitmiştim. Muayenehanesine bir yıl içinde bir kez gittiğim için azarlar gibi konuşmuş, ilgilenmemişti. Tekrar gittiğimizde iltihaplı eklem romatizması olduğumu,kesinlikle kaplıcalara gitmememi sıcağın daha kötü yapacağını söyleyip,bir çamur tedavisinden bahsetmiş, bu hastalık1yılda geçiyorsa bu çamuru uyguladığımızda 6ayda geçer demişti. Biz de kabul ettik.Bir hafta boyunca gittik her seans için para veriyorduk. Kaplıcaları yasaklamasına rağmen sıcak çamuru eklemlerime koydular. İlk günler yürüyerek gittiğim muayenehaneye son gün amcamın kucağında gittim. Ondan sonra daha da düzelmedim. Dizlerimi bükemedim. Annem sen bize 6ayda geçer demiştin dediğinde annemin üzerine yürüdü Allahtan kork kadın diye bağırdı! 1996 yazında durumumun daha kötü olduğunu görünce istanbul cerrahpaşaya sevketti. Ordada dayadılar kortizonu şişirdiler beni gönderdiler. Artık gezebiliyordum ama dizlerim şişmeye başlamıştı...98yılında kalça ağrılarım başladı söyledim önemsemedi ağrılarım arttı önemsemedi yürüyemez hale geldim ortopedi doktoru olan arkadaşının muayenehanesine gönderdi. Adını hatırlamıyorum sadece kulağının duymadığı aklımda kalmış. O da muayene parasını aldı ama ben bişey yapamam yaşın küçük zayıfsın 40yaşına gel protez takalım dedi. 18yaşından 40 yaşına kadar yatalak ol o zaman yapalım diyor yani. Istanbul Kartaldaki ssk ya gittik Adnan konal adlı bir doktor beni ameliyat etti iki kalçama protez taktı 21yıldır onun taktığı protezle duruyorum. Allah ondan razı olsun. Ahmet baybalıyı da 24 yıldır ara ara anıp sol kulağını çınlatıyorum. Belki bu yazıyı görür de içim soğur bi nebze. Annemin azarlandığında dolan gözleri hala aklımda. Hiç.bişey için değil ama sırf onun için ahirette hesap sorucam.