Acile gittim, kan vermem gerekiyor ve hemşireye diyorum ki: "Benim damarım zor bulunur."
Peki ya sonuç?
Koluma en girilmeyecek yerden giriyor. Anladım o hemşireden bir iş olmayacağını, tamam bırakın ben istemiyorum kan vermek falan dedim, iğneyi çekip tüpteki kanımla birlikte çöpe attı. Bir başka hemşire kanımı almak için onun yerine geldi, elimin üstünden kocaman iğneyle kan aldı. Ya elimin üstü bu, bebek iğnesiyle alın diyorum kocaman iğneyi soktu elime ya. İnanın acile gittiğimden daha beter bir acıyla evde yatağıma uzanmış bu yazıyı yazıyorum.
Elimden zorla kan aldı tamam hadi kan almak istiyor anlıyorum ama ordan kalktıktan sonra kanla kaplı elime bakıp "kaçıncı yüzyılda yaşıyorum ben ya, bu ne biçim tıp" dedim
Kan verdiğim yerden kalktım gözüm karardı bilincim kapanıyordu neredeyse, saniyelerce etrafı göremedim kör oldum resmen. Annem elimin hâlini ve benim neredeyse bayılacak olduğumu görünce ağlamaya başladı.
Çok kötü bir hastane yani rezalet cidden. Çok yoğun, çok fazla hasta var ve ne yazık ki her bölümde 2-3 kişi çalışıyor. Hatta minumum personelin de altında ya 3 kişiyi aynı yerde görmedim bile ben, maksimum iki kişi.
Her bir personel işinin yoğunluğundan mıdır nedir "Hadi olsun bitsin"e getiriyor. Hastanın ruh hâli ya da durumu umurlarında değil.
Yani elimin üstü hâlâ deli gibi acıyor ve inanın hastaneye gittiğimden daha kötü ayrıldım.
Gitmeyin yani, evinize en yakın yerse bile gitmeyin. Dolmuşla atlayın başka bir hastaneye gidin. Rezaletin devlet kurumu olarak vücut bulmuş halidir bu hastane