Hala aktif Süryani manastırı MÖ Güneş Tapınağı ve Romalılar dönemine ait kalıntıların üzerine inşa edilmiş olup ziyaretçilerine bizzat Süryani ve orada eğitim almış bir rehber eşliğinde sunulan detaylı bilgiler, manastırın tarihini ve önemini daha iyi anlamamızı sağlıyor.
Manastır, 2021 yılında UNESCO Dünya Mirası Geçici Listesi’ne dahil edilmiştir ve her yıl çok sayıda yerli ve yabancı turist tarafından ziyaret edilmektedir.

Girişte çok bekleme olabiliyor ama beklediğinize kesinlikle değer. Girişler Çocuklar ücretsiz, Tam 140 TL ,Öğrenci 70 TL ve Engelli bireyler ücretsiz girebiliyorlar. Müze kart geçerli değil. İçeriye girişte kılık kıyafet maneviyata uygun olma zorunluluğu olduğundan girişte şal veriliyor.

Mardin merkezin yakınında bulunan çok iyi korunmuş bir manastır. Müzekart geçerli değil. Kasım 2024 itibariyle Giriş ücretleri tam bilet 100tl, öğrenci bileti 50tl.
Manastırı gruplar halinde manastır görevlileri eşliğinde geziyorsunuz. Görevliler gerekli bilgilendirmeyi yapıyorlar. Alışveriş yapabileceğiniz dükkanlar da mevcut.

Manastır ile ilgili kültür bakanlığının sitesindeki bilgilendirmeler;
“Deyrulzafaran Manastırı - Mardin

Deyrulzafaran Manastırı, Mardin’in 4 kilometre doğusunda, Mardin Ovasına hakim bir noktadadır. Üç kattan oluşan Manastır 5'inci yüzyıldan başlayarak farklı zamanlarda yapılan eklentilerle bugünkü haline 18'inci yüzyılda kavuşmuştur. Manastır, MÖ Güneş Tapınağı, daha sonra da Romalılar tarafından kale olarak kullanılan bir kompleks üzerine inşa edildi. Romalılar bölgeden çekilince Aziz Şleymun bazı azizlerin kemiklerini buraya getirterek kaleyi manastıra çevirdi.

Bu nedenle Manastır, önceleri Mor Şleymun Manastırı olarak biliniyordu. Mardin ve Kefertüth Metropoliti Aziz Hananyo’nun 793 yılından başlayarak büyük bir tadilat yapmasından sonra Manastır onun adıyla, Mor Hananyo Manastırı olarak bilindi. 15. yüzyıldan sonra da Manastır’ın etrafında yetişen zafaran (safran) bitkisinden dolayı Manastır, Deyrulzafaran (Safran Manastırı) adı ile anılmaya başlandı.

Deyrulzafaran Manastırı ve Matbaa

Kubbeleri, kemerli sütunları, ahşap el işlemeleri, iç ve dış mekanlardaki taş nakışları ile insanın ilgisini çeken Deyrulzafaran Manastırı, uzun tarihi boyunca Süryani Kilisesi’nin dini eğitim merkezlerinden biriydi. Bölgeye ilk matbaayı getiren kişi de yine bu Manastır’da patriklik yapan ve 1895’te vefat eden 4. Petrus’tur. 1874 yılında İngiltere’ye yaptığı bir ziyaret sırasında satın aldığı matbaayı 1876 yılında manastıra getirtti. Matbaada 1969 yılına kadar başta Süryanice olmak üzere Arapça, Osmanlıca ve Türkçe kitaplar ile 1953’e kadar Öz Hikmet adında aylık bir dergi basılıyordu. Matbaadan geriye kalan parçaların bir kısmı manastırda diğer bir kısmı da Mardin’deki Kırklar Kilisesi’nde sergilenmektedir.

Manastır bugün de Süryani Kilisesi’nin önemli dini merkezlerinden biridir. Mardin Metropoliti’nin ikametgahı olan Deyrulzafaran Manastırı, dünyanın dört bir yanına dağılmış Süryaniler tarafından dua ve bereket almak için ziyaret edilir. Yine binlerce yerli ve yabancı turist, kısa veya uzun bir yol kat ederek manastırı ziyaret etmektedirler.”