Babam kalp hastası, raporla kullandığı önemli bir ilacı var, söz konusu ilacı bitmiş son anda fark ettik, Bayatbademleri mahallesinde olduğumuz için en yakın olan Atatürk Devlet Hastanesi Hüseyin Savaş Semt Polikliniğine başvurduk. Saat 15:10 civarındaydı. Hastanede bu ilacı yazabilecek 2 doktor vardı. Biri randevulu hastalarını bitirmiş, kapısı açık ve yoğunluğu olmayan Dr. Özlem Yazar hanım idi. Diğeri ise kapının önü yoğun ve hastaları olan Dr. Cengiz Arslan beydi. Kayıt açan Görevli, bu saatte randevusuz kayıt açamayacağını bu yüzden önce doktora sormamızı istedi ve haliyle yoğun olmayan Dr. Özlem Yazar hanıma yönlendirdi, bende babamın durumunu anlatarak yardım istedim, söz konusu ilacı kullanmaması halinde hayati bir durumu olacağını açıkça ifade etmeye çalıştım. Maalesef hiç beni dinlemeyerek direkt reddetti. Çok üzüldüm ve şaşırdım, bir insan ve aynı zamanda bir hekim nasıl böyle davranır diye çok şaşırdım. Bunun üzerine Dr. Cengiz beye sordum, doktor bey beni dikkatli dinledi ve tabiiki yazarım cevabını verdi. Kendisine dafelarca teşekkür ediyorum, insan hayatını emanet edeceğimiz doktorların varlığı insana güç veriyor, neyseki böyle doktorlarımız var.
Babam bir defa inme geçirmiş bir hasta ve bu ilacın olmaması bu risk ile ilgili. Bu ilacı Cengiz bey olmazsa ve Özlem hanıma kalsaydık, sonucu katlanamaz bir durum ile karşı karşıya kalabilirdik, Allah hepimizi duyarlı doktorlarla karşılaştırsın.